По питању дебелог учинка режимске Црне Горе у бесправном подривању интереса званичне Србије, кад би у Црној Гори и постојало независно тужилаштво, лако би били разоткривени и раскринкани овдашњи актери и њихове скривене улоге“.
Dok im Ilir Meta predsjednik Albanije iz Plava maše šiptarskim orlom i poručuje da je došao da obiđe Albanske Alpe, oficiri slave „ Oluju“, zvanična Crna Gora sve je bliža 12. julu 1941. godine kada je proglašena nezavisna država pod okriljem fašstičke Italije. Očigledno su zaboravili da je čojska i sojska Crna Gora odgovorila ustankom i to odmah sjutradn 13. jula. A čojsku i sojsku Crnu Goru, bez opzira što je trpljiva nikada ne treba pocjenjivati.
„Vi morate da znate da je jedini odgovor na vaš progon naše pravo na samoodbranu golog života, jer ste nas do toga doveli g. Pažin. Ovo više nije politika, udarili ste nam na familije, kuće, na čast i obraz, a budite sigurni da je većina nas ovdje prije spremna da ne nosi glavu, nego da je nosi bez obraza!“, odgovorio je Zogović.
Danas je u Ulcinju zvanično otpočeo institucionalni obračun sa Mitropolijom crnogorsko primorskom i mitropolitom Amfilohije koji je i najavio na inauguraciji Milo Đukanović. Posredstvom svojih koalicionih partnera, ovoga puta je neartikulisana horda spriječila služenje liturgije na temeljima Crkve Svetog Jovana Krstitelja. Slika u kojoj kordoni policijaca okružuju mitropolita Amfilohija, sveštenstvo i vjerujući narod, jasan je pokazatelj da Mitropolija crnogorsko primorska u Crnoj Gori postaje otvorena meta za sve nacional šovinsiste i fanatike. Danas je poslata jasna poruka da Mitropolija, vjerujući srpski i crnogorski narod nisu dobrodošli u Ulcinj. U više navrata smo, zbog sličnih upozoravajućih dešavanja, javnosti postavljali pitanje da li je Ulcinj grad u Crnoj Gori. Sudeći po današnjim scenama, ulcinjska vlast je poslala poruku da Ulcinj nije u Crnoj Gori. Taj utisak se mogao steći još od trenutka kada su ulcinjske vlasti proglasile Hašima Tačija i Edija Ramu za počasne građanine, vrijeđajući time jedan čitavi narod i stavljajući so na ranu mnogim porodicama žrtava terorističke organizacije UČK. Proglašenjem Tačija i Rame za počasne građane Ulcinja ovaj grad je suštinski postao dio Velike Albanije. Nažalost, crnogorski režim sve ovo toleriše zato što uz pomoć jednog albanskog poslanika održava Sinđinu većinu u Parlementu i spremni su da zbog te većine izazovu čak i građanske sukobe u Crnoj Gori. Nemamo više potrebu da pozivamo nadležne organe da ispitaju napade na mitropolita i MCP jer je očigledo da oni stoje iza njega. Zato pozivamo vjerujući narod u Crnoj Gori da se ubuduće samoorganizuje i zaštiti naša vjerska prava i slobode u svakom gradu i po svaku cijenu. Ko god ćuti na brutalni obračun sa Srpskom pravoslavnom crkvom, to onda znači da podržava Demokratsku partiju socijalista i njene koalicione partnere u tom naumu. Da su kojim slučajem obavljani radovi unutar džamije umjesto radova na crkvi Sv. Jovana, onda sigurno ne bismo imali bilo kakvo narušavanje javnog reda i mira i podizanje tenzija. Samo kada Mitropolija crnogorsko primorska obnavlja svoje hramove i kada se vjerujući pravoslavni narod okuplja, onda je to za vlast narušavanje multivjerskog i multikofesionalog sklada. Kada to rade pripadnici druge vjerske zajednice, onda je u pitanju zaštita kulturne baštine, doprinos vjerskim slobodama i unapređenje nacionalnog sklada. Smatramo da trenutak u kojem se sve ovo dešava nije slučajan. Napad na mitropolita crnogorsko primorskog Amfilohija, sveštenstvo i vjerujući narod, od strane rulje Albanaca, predvođenih Hadžijom Sulejmanijem, odbornikom Demokratske partije ulcinjske vladajuće koalicije, dešava se nakon sramne i izdajničke odluke crnogorskih vlasti da pošalju vojnike na Kosovo u misiju KFOR-a. To je najbolji dokaz da kreće okrestrirani i institucionalni progon Mitropolije crnogorsko primorske, koji mi politički predstavnici crnogorskog i srpskog pravoslavnog naroda zajedno sa vjerujućim narodom sigurno nećemo dozvoliti.
Stvarnost je gospodine Boškoviću to što svi Crnogorci i Srbi znaju da je Kosovo i Metohija sastavni dio Srbije, da takozvano Kosovo nije član Ujedinjenih Nacija i da o statusu Kosmeta može jedino odlučivati zvanični Beograd, koliko god da se to ne sviđa vama i vašem mentoru Đukanoviću.
„Kada na prevoju Čakor, kota 1849, stavite lenjir putnim pravcem prema Peći, jasno se vidi da je po važećem razgraničenju, mjesto Kotlovi, gdje je granica, udaljeno 4200 m vazdušne linije od prevoja Čakor. A stvarna granica po sporazumu o razgraničenju od 12. novembra 1913. je velelepni Švanjski most koji premošćuje rijeku Bijeli Drim na jugu Srbije kod grada Đakovice tačnije kod sela Dolj, 19 km od grada Đakovice, na putu prema carskom Prizrenu. 26. septembra 1912 oslobodilački rat objavio je kralj Crne Gore riječima: „Crnogorci! Tužni vapaj koji dopire iz Stare Srbije od tamošnje naše potlačene braće, ne može se dalje podnositi.“
Sudski savjet se u Izvještaju nijednom nije dotakao teme neujednačene prakse vijeća viših sudova, koja po pravnim pitanjima sa istim pravnim osnovom zauzimaju različite stavove, što omogućava da jedni ostvaruju prava, a da se ta ista prava drugima uskraćuju, bez obzira na identičan osnov. Veliki broj je takvih primjera, a navesti ću samo tužbene zahtjeve za naknadu štete koju je višednevnim neisporučivanjem električne energije Elkektorprivreda Crne Gore prouzrokovala građanima sjevera.
Ostaje i velika enigma o čijem će se trošku sahranjivati predsjednici, jer i oni gospođo ministarka umiru ko i drugi ljudi, pa su to Hrvati lijepo riješili. I prije nego što zaključim da pomenem da u članu jedan ne može stajati formulacija prava Predsjednika po prestanku funkcije, nego prava po prestanku funkcije Predsjednika, zaključio je Zogović.
Komitet za izbor sudija Evropskog suda za ljudska prava, i gospodin Milan Knežević spriječili su prvorazredni skandal, čuvajuči ugled pomenute institucije demonstrirajući javno odgovoran odnos i potvrdjujući da politički egzekutori aktuelnog režima ne mogu biti dostojni da reprezentuju čak ni pravosudni sistem zarobljene Crne Gore. Pogubno je da kandidati sa ovakvim referencama i eksperti za progon političkih neistomišljenika mogu obavljati visoke sudijske funkcije u Crnoj Gori, ali na žalost to je naša društveno-politička realnost, koja se može prevazići samo neophodnim opštim reizbormom sudija i tužilaca kao neophodnim preduslovom za izgradnju pravne države i slobodnih institucij
Preskupa je cijena kojom je Andjušić platio privilegije, preskupa čak i za opšti ambijent moralnog posrnuća akuelnog režima. Medjutim, da je to čemu se predao proizvod prisile ili prijetnje obaveza Demokratskog fronta bila bi da ga uzme u zaštitu ali kada je „Mihailo“ dobrovoljno izabrao da prati Tarzana zbog „ banana“ to više nije naša nadležnost!
Nepristojno, neiozbiljno i neodrživo je stavljati u isti koš časnog i doslednog opozicionara Kneževića i Marovića koji se izgubio u Srbiji kao u Amazoniji. Cjelokupni intervju premijera demonstrira kako jedna politički i državno nedorasla osoba može da pokriva najvažniju funkciju u državi. U isto vrijeme taj intervju razotkriva sav mrak premijerove ličnosti, kao i okrutnost aktuelnog režima i temelje poluga vlasti i diktature u Crnoj Gori.
Dobrovoljnom pristanku naše vlasti na korekciji granica na sopstvenu štetu, morala najmanje prethoditi korekcija zdravog razuma, i nema motiva kojim se ovo može opravdati. Demokratski front svakodnevno upozorava da je Crna Gora teško ugrožena djelovanjem aktuelnog režima, jer je izdaja postala njihovo prirodno političko stanje, što je i dovelo do toga da neko planira da djelove Crne Gore otvoreno predaje lažnoj državi Kosovo!
https://www.youtube.com/watch?v=Dv0PhDVNqU0
Poslanik Demokratskig fronta Milun Zogović podsjetio je slučaj paljenja Rajhstaga u Berlinu 27. Februara 1933.godine i to pet dana pred parlamentarne izbore. On je, obraćajući se ministru pravde Zoranu Pažinu kazao da su njemački nacisti paljenje državnog parlamenta iskoristili za potpuno preuzimanje vlasti u kojoj je Adolf Hitler imao neograničena prava. “Iste noći uhapšeno je [...]
Po ustaljenom šablonu, na najprizemniji način, Nedjeljko Rudović, ne propušta priliku da potkopa i osujeti mogućnost bilo kakvog dogovora o zajedničkim aktivnostima opozicije, jer je svjestan da je to najbolji model za smjenu aktuelnog režima. Izgleda da i sama pomisao na mogućnost zajedničkog opozicionog djelovanja, zbog straha za sudbinu DPS-a, kod kolege Rudovića pali alar [...]
DNP poručuje premijeru da smanji doživljaj vlastite moći, i ne maltretira toliku policiju po gradovima. Sve to je moglo mnogo manje napadno, sa manje lažnog sjaja, pompe i troškova iz budžeta, koji premijer rasipa na veličanje svog lika i djela, pokrećući toliku masu policajaca bez ikakve preše.
https://www.youtube.com/watch?v=lb-ocDLXUII&app=desktop
Obaveza principijelne osude malignih društvenih pojava, brutalne diktature, represije i političkog progona je stvar elementarne kulture koja je izgleda spala baš na te grane da njom upravlja Zoran Pažin.
Režimski osvjedočeni borac protiv kulturnih strujanja u Crnoj Gori, i partijski aparatčik Mila Đukanovića, koji je za pljuvanje progresivnih tokova i intelektualaca dobio i Trinaestojulsku nagradu, sad je sve skupa sa vlašću pokazao krajnji neukus i nezasitost bez presedana.
Puna podrška gradjanima sjevera, koji brane svoj životni ambijent i opstanak na ovom prostoru, jer to čine ne samo zbog sebe, nego zbog budućih pokoljenja, a oni koji sada ćute a najpozvaniji su da govore neka se bude dok im je vrijeme, jer će gradjani sa njima ili bez njih dobiti bitku za sopstveni spas.
Zato je Filip Vujanović vjerovatno u strahu od svevidećeg šefovog oka i onog što zna o njemu, zaboravio na prijateljstvo s Marovićem, kao što nije zaboravio da je još uvijek na funkciji na koju je nelegitimno izguran, iako je funkcija čovjeka nekad u Crnoj Gori bila najvažnija.
Ne postoji u svijetu Parlament u kojem predsjednik Administrativnog odbora, okružen naoružanim nepoznatim licima, čita proglas specijalnog državnog tužioca, koji nije imao hrabrosti da se suoči s poslanicima DF-a. Uz to će ostati i zabilježena fašistička poruka Marte Šćepanović, koja je poručila da nas treba “išćerati iz Crne Gore”, kojom je i definitivno zaokružena ideološka matrica planiranog progona i pogroma svih koji drugačije misle od lopovske družine u DPS-u
Današnji dan jedino se adekvatno može porediti sa 12. julom 1941. godine i petrovdanskim saborom, jer im je osnovno obilježje i vezivna nit kapitulacija kao najveće dostignuće a podaništvo kao stil života njihovih promotera.
Ovo je ujedno i najbolja potvrda da je Crna Gora zapravo postala nezavisna jedino od same sebe i pretvorena u privatnu država i monetu za potkusurivanje u kojoj su u cilju očuvanja monopola vlasti dozvoljeni svi dilovi i transakcije.
Na ovaj način Crna Gora se pretvara u NATO koloniju sa nametnutom upravom, koja nema uporište u volji građana nego u brutalnoj sili stranih centara moći. Ali za razliku od vašarskog prmijera, vašarske vlade, slobodna Crna Gora, sa posebnim pijatetom obilježava današnji praznik, u nadi da se čovječanstvo i u budućnosti znati da se odbrani od novih mračnih sila i izazova koji proističu iz nezdravih imperijalističkih pretenzija.
Nelegitimni premijer Duško Marković je zlonamjerno “pobrkao lončiće”. Kokain, viski i pivo su karakteristike skupština, igranki i veselja koja organizuje njegova Demokratska partija socijalista, jer jedino drogiran, pijan ili poremećen čovjek može davati takve paušalne i neprimjerene ocjene o istorijskoj Skupštini izabranih predstavnika naroda Crne Gore koja je juče održana u Murini.
Nakon što umalo nije uhapšen u Hrvatskoj zbog njegovih ratnih avantura po Slavoniji, ministar odbrane Predrag Bošković, odlučio je da u intervjuu hrvatskoj televiziji pokaze svu raskoš svog neznanja i potvrdi da se radi o još jednom sorošoidu ala Srđa Darmanović. Crnogorska javnost je imala neponovljivu priliku da u liku ministra odbrane posmatra političko ideološku [...]
„Takva pozicija spoja političke sile, ekonomske moći i kriminalnih sfera crnogorskog društva napravila je duboki jaz u Crnoj Gori, a sada se bukvalno nalazimo u fazi prinuđene odbrane i zaštite srpskog identiteta. Sećamo se predvečerja referenduma o crnogorskoj nezavisnosti i činjenice da je kompletna predreferendumska kampanja bloka za nezavisnost vođena na antisrpskoj histeriji, na progonu srpskog jezika, na brutalnim napadima na Srpsku pravoslavnu crkvu i na sve ono što ima srpski predznak u Crnoj Gori. U tom kontekstu treba posmatrati i politički progon neprikosnovenih srpskih lidera Andrije Mandića i Milana Kneževića u Crnoj Gori i ovaj sudski politički proces koji treba da se vodi jeste zapravo suđenje srpskom narodu“, kaže Zogović.
U momentu kada sve progresivne snage crnogorskog društva očekuju makar minimum kompromisa između opozicionih subjekata, SDP se iz žablje perspektive gnuša slobodne i uspravne Crne Gore, dok istovremeno neometano ulazi u vlast sa DF-om u opštinama koje su upravo zahvaljujući snazi Demokratskog fronta postale opozicione. Gospodine Zečeviću davno je rečeno da lakej ne vjeruje da postoje pošteni ljudi, jer sve ljude mjeri po sebi!
Vrijeđa vas istina a ne vrijeđa vas što desetine hiljada naših majki protestuje širom Crne Gore, i sto ste poštenu Crnu Goru doveli na sami rub egzistencije, da bi se vaše porodice i krugovi bliski vama šepurili u nelegalno stečenom luksuzu a vaše ideološke junoše nosile majice sa porukama kako treba urinirati po sirotinji. Vi ste lažna gospodo zapravo crni obraz Crne Gore i jedno od najvećih zastiđa u njenoj istoriji
