Demokratska narodna partija, koja se zajedno s drugim opozicionim strankama ispravno borila za usvajanje amandamana na Zakon o sportu, kojim bi se ispoštovali planetarni uspjesi svjetskog šampiona u boksu, Ratka Draškovića, oštro reaguje protiv partijskog jednoumlja DPS-a i podjele sportista na podobne i nepodobne.
I pored kristalno jasnih dokaza da Drašković po svakom osnovu zaslužuje nacionalno priznanje za postignute rezultate na svjetskoj bokserskoj sceni, DPS-mašinerija se u skupštinskim klupama još jednom ponijela revanšistički. Brutalnim glasanjem protiv crnogorskog sportiste Draškovića još jednom je u praksi demonstrirana politika revanšizma vlasti prema neistomišljenicima čak i u sportu koji bi morao biti depolitizovan, bez podjele na podobne i nepodobne.
Na žalost, Drašković je, kao deklarisani opozicionar, kao Srbin i slobodni građanin, pritom bez članske karte neke od vladajućih stranaka, morao biti kažnjen za nauk ostalima da se priznanja ne daju po istom aršinu.
Pritom je, nakon najava čelnika Parlamenta da je povratak opozicije u skupštinske klupe istorijski čin, opet demonstrirana rigidna svijest krugova moći, pa su poslanici iz klupa vlasti glatko ignorisali svaki amandaman opozicije, a potom isto tako glatko izglasali sve svoje amandmane. Toliko o demokratizaciji parlamenta i evropskim manirima klupa DPS-a i ostalih klupskih satelita u upiranju prstom u tastere i neistomišljenike režima.
DNP upozorava vlast da ovako otvorena diskriminacija zaslužnih sportista kao što je svjetski šampion u boksu Ratko Drašković ne služi na čast ni ministru Janoviću, koji je u stilu pravog aparatčika odradio povjereni mu zadatak.
Dok su se poslanici DPS-a po zadatku strogo čuvali da ne glasaju za amandman u korist Draškovića, demonstirana je politika ispranih umova punih mržnje prema neistomišljenicima u svim granama djelatnosti, pa i sportu bez izuzetka. Za aktuelni režim svi oni, koji nijesu uz njega, automatski predstavljaju neprijatelje, kojim se treba osvetiti uz razne mogućnosti diskreditovanja čak i onoga što svi vide da zaslužuje samo poštovanje.
Na ovaj način je u Parlamentu pokazano da sve može, da crno može biti bijelo i obratno, ako je u interesu režima, i da poslanici vladajućih struktura predstavljaju slijepu mašineriju bez trunke odgovornosti čak i kad se odgovornost nameće sama sobom. Tako su i planetarni uspjesi crnogorskog šampiona u WBU asocijaci, njegove odbrane titula u Baden badenu i Hanoveru, i doprinos slavi sportske Crne Gore, politikom svršenog čina stavljeni u drugi plan uz puno skrivene zlobe vrha režima odakle se upravlja sudbinama građana ove zemlje pa i njenih zaslužnih sportista.
Na ovaj način napravljena je još jedna farsa od onoga čemu bi svak morao pristupiti s poštovanjem, posebno zbog državnih interesa Crne Gore. Na ovaj način je napravljen blijed pokušaj da se dezavuišu svjetski dometi Draškovića, velikog bokserskog entuzijaste, ali i da se pred crnogorskom javnošću prećutno ukaže na činjenicu da Drašković ne pripada režimskim krugovima i da mu je, u stvari, to najveći “minus” u karijeri.
Tim horskim otporom dirigovao je ministar Janović, koji već mjesecima iskazuje svoju nadobudnost iz ministarske fotelje, i kroji selektivnu pravdu za sportiste po političkim kalupima i šablonima.
A velikom i istinskom borcu i svjetskom šampionu Ratku Draškoviću, potomku čuvenih vojvoda, Draška i Peka Pavlovića, preostaje da čeka pravedna vremena, kad članska karta DPS-a neće biti uslov svih uslova da se dobije neko priznanje, posebno ono od nacionalnog značaja, kakva je Drašković odavno zaslužio pronoseći slavu crnogorskog boksa i sporta kod nas i u svijetu.
