Demokratskoj narodnoj partiji se obratio veliki broj građana iz opština u kojima su bili lokalni izbori, žaleći se na totalnu blokadu puteva i dosad neviđen broj policajaca u obezbjeđenju premijera Duška Markovića, kao da je očekivao da Tramp lično dođe u Crnu Goru da ga opet gurne.

Ako je Marković strahovao da će Tramp na proputovanju iz Kine sletjeti na međunarodni beranski aerodrom, i skoknuti do Mojkovca da napravi reprizu, za to nije trebalo da brine. Markovića je gurnuo, Marković mu se izvinio, i učinjenom poslu nema mane.

Uglavnom, gdje god je Marković dolazio, imao se utisak da je ratno stanje, i okupacija u dvadeset šest slika, pa se postavlja i opravdano pitanje trošenja, bolje rečeno, harčenja državnog novca na toliki angažman policije. Građani su jedino u dilemi koliko je u svemu tome pokondirenosti sadašnjeg premijera, ili mu je Tramp napravio uslovni refleks i traumu od koje nikako da se oslobodi.

Građani s pravom pitaju i da li to premijer Marković misli da je čak duplo važniji od Đukanovića, jer angažuje mnogo veći broj policajaca u obezbjeđenju, valjda računajući da je za toliko i važniji od šefa režima.

Ali za građane ipak ostaje neprijatan utisak pokondirenosti sadašnjeg premijera, koji maltretira toliku silu policije, kao da je Bog sunca Ra sišao na zemlju da miropomaže Mojkovac i vrati se na nebesa.

U svakom slučaju, malograđansko ponašanje premijera, izigravanje najvećeg evropskog državnika, dosad neviđeno obezbjeđenje i trošenje državnog novca na nepotrebne desante na opštine u izbornom procesu, sve to obilježava politički primitivizam i sujetu bez presedana.

DNP poručuje premijeru da smanji doživljaj vlastite moći, i ne maltretira toliku policiju po gradovima. Sve to je moglo mnogo manje napadno, sa manje lažnog sjaja, pompe i troškova iz budžeta, koji premijer rasipa na veličanje svog lika i djela, pokrećući toliku masu policajaca bez ikakve preše.